Dnia 11 września 2021 r. w Częstochowie przyjęliśmy posługę pary diecezjalnej z rąk naszych poprzedników, Ani i Leszka Schmidt w obecności delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie bp. Krzysztofa Włodarczyka, moderatora generalnego ks. Marka Sędka i moderatora DK ks. Krzysztofa Łapińskiego. Nie wyobrażaliśmy sobie podjęcia tej posługi bez przeżycia rekolekcji dla par diecezjalnych, które miały nas przygotować do pełnienia tej odpowiedzialnej służby. Czas oczekiwania na te rekolekcje był dla nas bardzo trudny, lecz niemoc człowieka jest przestrzenią, gdzie ujawnia się wielkość Boga. I stało się: 1 października jedziemy do Spały. Jadąc czuliśmy się jak uciekinierzy wyrwani z niewoli dnia codziennego, z gonitwą myśli, obaw i planów w głowie. Na miejscu powitali nas moderator DK ks. Krzysztof Łapiński, para krajowa Gosia i Tomek Kasprowiczowie i ich poprzednicy Kasia i Paweł Maciejewscy. Już na pierwszej Eucharystii, w dniu przyjazdu, w słowie Bożym dane nam było zapewnienie: „Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami” (J 15,7-8), a homilia ks. Krzysztofa ukazała nam, że nasza posługa powinna być przeżywana w postawie ufności wobec Boga i jego planów.
Kolejny dzień rekolekcji przyniósł kolejne pytania: czy jesteśmy już gotowi do służby?, jak ma wyglądać nasza służba?, czy podołamy wyzwaniom? – odpowiedź przyszła podczas jutrzni: „Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa” (Wj 23,20-21).
Na spotkaniach ogólnych Kasia i Paweł przybliżyli nam drogę formacji w Ruchu i obowiązki par odpowiedzialnych, wyjaśniając zmiany jakie wprowadziła aktualizacja zasad DK. Podczas Eucharystii, wsłuchując się w słowo Boże i homilię ks. Krzysztofa, nasza posługa ukazała się nam nie jako obowiązek, ale jako służba drugiemu człowiekowi – służba oparta na miłości: „Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem wobec was” (J 13,16). Po południu Gosia i Tomek wprowadzili nas w obowiązki pary diecezjalnej i udzielili odpowiedzi na rodzące się w nas pytania, następnie przeżywaliśmy spotkanie w grupach na wzór kręgu filialnego. Podczas tego spotkania, w czasie dzielenia się słowem Bożym, uświadomiliśmy sobie, że nasza służba jest dla nas radością. Mimo tak napiętego programu dnia znalazł się czas dla rodziny jak i również czas na rozmowę ze współmałżonkiem i Panem Bogiem – czas dialogu małżeńskiego.
Niedziela – ostatni dzień rekolekcji – po śniadaniu wszyscy spotkaliśmy się, aby wysłuchać świadectw uczestników rekolekcji. To był czas, gdzie mogliśmy doświadczyć działania Ducha Świętego w nas, doświadczyć owoców tych rekolekcji. Po Eucharystii przyszedł czas na pożegnanie. Wyjeżdżamy stąd ze spokojem serca, poukładanymi myślami, otwarci na działanie Ducha Świętego i ze słowem Bożym, które od Namiotu Spotkania mocno w nas się zakorzeniło: „To nie wy wybraliście Mnie, lecz Ja wybrałem was i Ja wyznaczyłem was, abyście szli, przynosili owoc i aby wasz owoc był trwały; aby mój Ojciec dał wam wszystko, o co Go poprosicie w moje imię” (J 15,16).
Na tych rekolekcjach spotkaliśmy się z Panem Bogiem, ale również z czcigodnym Sługą Bożym ks. Franciszkiem Blachnickim, który nadal żyje w słowach i sercach ks. Krzysztofa, Gosi i Tomka, Kasi i Pawła i wielu innych, których było nam dane spotkać w tym czasie. Dziękujemy dobremu Bogu za czas tych rekolekcji.
Jolanta i Grzegorz Pluta